.
گاهی به نظر میرسد که سیاست خارجی ایران شبیه به رانندگی در خط مقابل اتوبان است یعنی از یک طرف میشود گفت که همۀ ماشینها دارند خلاف میکنند ولی از طرف دیگر احتمال اینکه خودمان خلاف کرده باشیم بیشتر است
به عنوان نمونه قرارداد نیروگاه اتمی امارات (با ۴ راکتور اتمی) و هزینۀ ٣٢ میلیارد دلار ۹ سال قبل با شرکتی کُرهای بسته شد و دیروز اولین راکتور اتمی این کارخانه شروع به کار کرد . این نیروگاه هستهای تا سال 2023 یک چهارم برق مورد نیاز امارات را تامین خواهد کرد یعنی کشوری در همسایگی ایران نیروگاهی با قدرت ۵ برابر نیروگاه بلاتکلیف بوشهر را بی سروصدا و عربده كشى ساخت و آب از آب تکان نخورد
آیا تحریم شد ؟ نه
آیا باج داد ؟ نه
آیا آشغال روسی نصب کرد ؟ نه
آیا میلیاردها دلار پول مملکت نفله شد ؟ نه
آیا زير فشار تحريم مجبور به نرمش و مذاکره با دشمن شد که #برجام از آن بیرون بیاید ؟ نه
این اقدام امارات برتری شعور بر شعار بور چون آنان سعادت ملتشان را فدای کمک به ملت مظلوم فلسطین نکردند . آنان با تهدید كشورهای دیگر نان را از دهان مردمشان نگرفتند تا همه چیز را در خدمت بمب اتم و موشک درآورند .
اصولا من معتقدم که کل ماجرای هستهای یک بازی وحشتناک است شبیه به ادامه دادن جنگ بعد از فتح خرمشهر چون در آن زمان هم گروهی شعار ( راه قدس از کربلا میگذرد ) میدادند ولی هیچکس نمیدانست ما چرا در حال جنگیدن هستیم و الان هم عدهای شعار حق مسلم ماست میدهند ولی هیچکس نمیداند که جمهوری اسلامی با چه منطقی در مسیر هستهای شدن پا گذاشته و وقتی غرب و دیگران خاک کشورمان را اشغال نکردهاند و به دنبال آسیب زدن به منافع ملی ما نیستند ما چه علاقهای به جنگیدن با آنان داریم ؟ یا حالا که این همه فشار را تحمل میکنیم و مملکت را به خاک سیاه نشاندهایم چرا بجای نیروگاههای عقبماندۀ روسی ، رآکتور کانادایی یا فرانسوی نمیخریم که بسیار پیشرفتهتر از تکنولوژی منسوخ روسهاست ؟؟
واقعأ كاش ميشد سرنوشت ايران را از دوباره سر نوشت ...
@SepehrAzadi