یونس در دل نهنگ
یادداشتی از احسان سالمی؛ روزنامه نگار

🔰 #سینما_انقلاب | «آبی روشن» درامی اجتماعی است که قصه‌اش را در بستر سفری جاده‌ای به تصویر می‌کشد. فیلمی قصه‌گو از بابک خواجه‌پاشا که فضایی معماگونه دارد. داستان فیلم با یک سرقت در شهری کوچک آغاز می‌شود، اما در ادامه، مخاطبانش را به میان نقاطی جذاب از طبیعت کمتر دیده شده ایران می‌کشاند تا رازی را برای آن‌ها برملا کند.

آبی‌روشن بر خلاف بسیاری از فیلم‌های جشنواره فجر امسال، از همان ابتدا تکلیفش را با مخاطبانش روشن می‌کند. سرقتی اتفاق افتاده و باید پشت پرده این ماجرا، قدم به قدم برای مخاطب نمایان شود. یک قصه شُسته‌رُفته و قاعده‌مند که در هر پرده، نکات تازه‌ای را در ارتباط با شخصیت‌ها بازگو می‌کند تا قضاوت مخاطبان درباره این شخصیت‌ها که اتفاقاً ممکن است نمونه آن‌ها را بارها در زندگی شخصی خود دیده‌ باشند، کامل‌تر و دقیق‌تر شود. نه قهرمان قصه، آن‌قدر که در ابتدا به نظر می‌رسد، پاک و بی‌گناه است و نه ضدقهرمان قصه، آنچنان که فکر می‌کنیم سرمنشا بدی‌های این ماجراست؛ تصویری شبیه به واقعیت زندگی همه ما در روزگار فعلی.

روند روایت قصه "آبی‌روشن" البته در بخش‌هایی دچار فراز و نشیب می‌شود، اما این موضوع نیز بیشتر متاثر از جهان خاص فیلم است. جهانی که در آن شخصیت حاج یونس (با بازی مهران احمدی) که قرار است خادم حرم امام رضا(ع) شود؛ پیش از آن که پا به آستان حضرت بگذارد؛ وارد ماجراهایی شده که لحظه به لحظه‌اش در پیشگاه امام جریان دارد؛ بدون آن که خود یونس متوجه آن شود. اتفاقاتی مربوط به گذشته و حق‌الناسی که بر گردن اوست که بر طرف شدن همین دِین، حاج یونس "آبی‌روشن" را پیش از آن که به جایگاه مادی خادمی حضرت رضا(ع) دست پیدا کند، به جایگاهی بالاتر یعنی مقام معنوی خادمی امام رضا(ع) می‌رساند.

در کنار این، باید به نشانه‌گذاری‌های دقیق داستان برای حل معمای اصلی‌ آن نیز توجه کرد. از ماجرای سرقت سنگ فیروزه که بهانه آغاز این سفر جاده‌ای است تا داستان سرباز و متهم فراری که قصه‌اش چیزی شبیه به همان قصه حاج یونس و ایوب است؛ همه کنار هم قرار گرفتند تا شناخت مخاطب از قصه زندگی پرچالش ایوب مرحله به مرحله کامل‌تر شود.

فیلم در کنار قصه روان و سَرِپایی که دارد، از قدرت بازی مهران احمدی نیز به خوبی بهره‌مند شده است. بازی خوب او در نقش یک مرد پا به سن گذاشته که مورد اعتماد و وثوق اهالی یک شهر است، حاج یونس را در نگاه مخاطب باورپذیر می‌کند.

مرتضی‌ امینی‌تبار نیز در قامت سربازی قُمی به خوبی از پس نقش کوتاهی که به او سپرده‌اند، برآمده و احتمالاً یکی از نامزدهای نقش مکمل فجر چهل‌ودوم باشد.

#خبرنامه_سینما_انقلاب

@CINEMAENGHELAB

Comments

Be the first to add a comment