▪️ تحلیل فضای مناظرات انتخاباتی؛ از ۸۸ تا ۱۴۰۰
🖋 محمدفرید مصلح| دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران
این یادداشت یک نقد سیاسی نیست؛ بلکه برآیند اندیشههایی است که درصدد است تا در سیاسیترین روزهای کشور، یک نقد غیرسیاسی منتشر کند تا بیانگر استقلال «علمِ معماری» نسبت به سیاست باشد. این یادداشت با این پیشفرض نوشته شده که معماری با وجود تکیه بر قدرت و ثروت، وجودی مستقل دارد و میتواند از منظرگاهی مستقل تحلیل کند. در این یادداشت به تحلیل الگوی فضایی سالن مناظرههای انتخابات ریاست جمهوری میپردازیم و چیدمان صندلیها را میبینیم، و نسبت نامزدها با دوربینها و مجری را مورد ارزیابی قرار میدهیم.
با وجود آنکه استنتاجهای این جستار حاصل مشاهدات و اندیشههای شخصی است و ممکن است مشاهدهای نادیده گرفته شده باشد یا استنتاجی به خطا رفته باشد، اما روش تحلیل بر مبنای نقد صوری است. نقد صوری با نگاه به پدیدهها و بدون نگرش به زمینه انجام میشود و میتواند رویکرد مناسبی برای تحلیلِ سیاسیترین پدیدۀ سیمای ملی باشد و خود را از مرداب بحثهای سیاسی مصون نگه دارد.
⭕️ ادامۀ مطلب را میتوانید در Instant View یا در وبسایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:
https://telegra.ph/fm6-06-17http://koubeh.com/fm7@Koubeh