زنان روستایی در جهان پسا کرونا


براساس نظر آژانس جهانی غذا توانمند سازی زنان و دختران برای تأمین امنیت غذایی و این امر در دستور کار فائوو این آژانس قرار گرفته است.


گرسنگی و کمبود مواد غذایی یکی از پیامدهای بیماری همه گیر COVID-19 است که موجب تشدید نابرابری برای زنان شده و برای کاهش این نابرابری همه دولتها و جهان باید بر نقش حیاتی توانمندسازی کشاورزان و کارآفرینان زن روستایی متمرکز شوند. زنان روستایی باید بتوانند در رهبری و مشاوره مشارکت فعال داشته و درجهت ایجاد شرایطی برای از بین بردن فقر در روستاها با ایجاد شغل، افزایش بهره وری و بهبود امنیت غذایی و تغذیه سهیم شوند.

در جهان بیش از 1.1 میلیارد دختر زیر 18 سال زندگی می کنندکه توانایی تبدیل شدن به بزرگترین نسل رهبران زن و کارآفرینان خلاق جهان دارند و می توانند جهان برای آینده بهتر تغییر دهند. با این حال زنان و دختران همچنان با محدودیت های سیستماتیک و ساختارهای فرهنگی مواجهند که مانع توسعه کامل ظرفیت و تلاش آنها برای بهبود زندگی خود و همچنین خانوارها و جوامع می شود.

این نیروی عظیم در حالی مورد غفلت قرار گرفته اند که می توانند نقش مهمی در پاسخ به بیماری همه گیر COVID-19 و به ویژه در تحول در سیستم های غذایی و ذائقه خانواده ها داشته باشند. از این رو ضروری است که زنان روستایی از کارگران ساده مزارع و صنایع عبور کرده و در موقعیت های رهبری و مشاور قرار بگیرند.


تجربیات جهانی نشان داده وقتی زنان و دختران دسترسی بهتری به اطلاعات ، منابع و فرصت های اقتصادی داشته باشند و در موقعیت تصمیم گیری قرار گیرند میزان گرسنگی کاهش یافته و وضعیت تغذیه ای خانواده ها و جوامع نیز بهبود می یابد.
1.7 میلیارد زن و دختری که در روستاها زندگی می کنند نباید در حاشیه قرار گرفته و در سیاست گذاری ها مشارکت داده نشوند ویا ظرفیت شان با نگاه فرودستانه مغفول واقع شود و صدایی در سیستم های تصمیم گیر نداشته باشند.

هم اکنون شصت درصد از زنان در جنوب آسیا و جنوب صحرای آفریقا در کشاورزی مشارکت می کنند و با این وجود آنها کمتر از مردان به منابع از جمله زمین ، دارایی ، آموزش و تجهیزات خدمات دسترسی دارند.
علاوه بر مشارکت در امور کشاورزی ، زنان با کار سنگین خانگی و مراقبت از خانواده که - در طی شیوع COVID-19 افزایش یافته است- نیز دست و پنجه نرم می‌کنند.

کسب و کارهای کوچک زنان تحت تأثیر تأثیرات اجتماعی و اقتصادی بیماری همه گیری COVID-19 ، تضعیف شده و بسیاری از آنان بازارهای محلی را از دست داده اند و این به معنی از دست دادن معیشت و کاهش درآمد شخصی شان است.

رهبران زن روستایی با مشارکت فعال در سیستم تصمیم گیرو سیاستگذار می توانند برای دستیابی بیشتر زنان روستایی بر دارایی ها و سرمایه های تولیدی تلاش کرده و حمایتها برای تغییر قوانین تبعیض آمیز جلب كنند،می توانند با اتصال آنها به بازار ها و کسب و کار های بزرگ، کارآفرینان و سرمایه گذاران بهره وری و درآمد آنها را افزایش دهند و همه این تلاش‌ها در نهایت منجر به امنیت پایدار غذایی شده و دانایی و فرصت های شغلی و حقوق واقعی آنها را افزایش می دهد.

تحقیقات نشان می دهد اگر زنان کشاورز همان دسترسی مردان به منابع تولیدی را داشته باشند ، می توانند تولیدات کشاورزی را 2.5 تا 4 درصد افزایش دهند و 100 تا 150 میلیون نفر را از گرسنگی نجات دهند.

باید صدای زنان روستایی شنیده شود و رویکردهای عدالت خواه جنسیتی زنان روستایی را نیز مورد توجه قرار داده و به کمک زنان روستایی شتافته وقوانین و هنجارهای ناعادلانه سیستماتیک، فرهنگی و اجتماعی در جوامع روستایی را برای تغییر به چالش کشند./مهتابذرافکن

منبع فائو

🆔 @RuralWomenIssues 👩‍🌾