بله و متاسفانه در همان زمان روشنفکران در ایران این چیزها را ندیدند و با ایرادهای بنی اسراییلی مردم را بر حکومتی که اگر چه شاید دیکتاتوری بود ولی خیر خواه این کشور بود شوراندند و چندین نسل ایرانی را بدبخت کردند

بادرود دوست گرامی،واقعا حرف حق و حقیقت را گفتی.ولی گمان نمی کنم که حکومت قبلی، دیکتاتوری ویا دیکتاتور محور بوده باشد.شاید خیلی شخص محور بود که آنهم باید قبول کنیم با اوضاع آنزمان، که صدها دسته و گروه و حزب رنگارنگ که همگی خودرا به اصلاح چپ محور میدانستند و فدائی کمونیستهای شرقی. ولی در باطن حتی بوئی از مفهوم چپگرا بودن که باور کنیم حتی در خود آن کشورهای کمونیستی هم، مایه بدبختی و زوال ملتهایشان بود نداشتند وهجمه های گاه روا و بسیاری ناروا بر حکومت و کشور وارد می ساختند که تمام اینها شاید یکی از دلایل تاحدودی شخص محور بودن آنزمان بود وباید که بوذیریم، حکومت قبلی با کاستیهایش، بهترین درگاه ورود به گشایش سیاسی و دموکراسی بود نه این دوره دهشتناک عصر حجری