“Sakra, sakrasangchi! O’lmaysan” qishloq bolalarining quvnoq va tartibsiz qiy-chuvlari va suzishni o’rganishga bo’lgan ishtiyoq meni suvga sakarashga majbur qildi. Bir necha soniya ichida suvga tushib yana qalqib chiqisha ulgurdim. Belim aralash qo’llarim orasidagi to’rta bakalashka va somon ipdan yasagan qo’lbola qutqaruv nimcham jonimga oro kirdi. Men vahima aralash quvonch bilan suza boshladim. Oh qanday mazza!...

Bu bir grand dasturi uchun yozgan inshoyimning boshlanishi qolagini oʻqishni xohlaysizmi?