حیلت
«خود» بعد از حاکمیت و برای استمرار حاکمیتش، از اینکه صریحاً درک و حس کند که اسیر چه رنجها و بدبختیهایی شده است، پرهیز میکند؛ طفره میرود.
یکی از خصوصیات و کیفیتهای عقل جزئی و تشکیلدهندهٔ «خود» این است که فوقالعاده
زیرک، زرنگ و حیلهگر است. و از استمرار حیلهگری و زرنگی خودش احساس نوعی غرور و لذت میکند. حال برای چنین پدیدهٔ مغرور به زرنگی و حیلهگری، بسیار سخت است که به خودش اعتراف کند که گذشتهاش همه در رنج و پوچی و اِدبار گذشته و هماکنون نیز میگذرد.
کتاب «با پیر بلخ»
محمدجعفر مصفا
@Mossaffadotcom