هواپیماهای انگلیسی به سمت هدف‌های آلمانی حمله کردند.
ضدهوایی‌ها آسمان را به آتش کشیدند.
در کشاکش درگیری گلوله‌های پدافند، یکی از هواپیماها را هدف گرفت.
هواپیما در حال سقوط بود درحالی که نشانه‌ای از خروج خلبان دیده نمی‌شد.
هواپیما به میان دریا سقوط کرد و در ژرفای آب‌ها غرق شد.
ساعتی بعد:
این جا رادیو ارتش آلمان، من گزارش امروز جنگ را به سمعِ ملتِ آلمان می‌رسانم.
ساعاتی پیش هواپیماهای ارتش انگلستان مواضع ما را مورد حمله قرار دادند.
در این عملیات خساراتی به مواضع ما رسید و چند فروند از هواپیماهای انگلیسی توسط پدافند خودی منهدم شدند. لازم به ذکر است که خلبان یکی از این هواپیماها...
افسر جوانی که گزارشگر این اخبار بود ناگهان سکوت کرد.
مردمی که صدای رادیو را می شنیدند با سکوت گزارشگر کنجکاو شدند. لحظاتی بعد صدای هق هقِ گریهٔ گزارشگر شنیده می‌شد.
همه می‌پرسیدند چه اتفاقی افتاده؟
ناگهان همه گوش به زنگ رادیو شدند تا علت سکوت و گریه گزارشگر را بفهمند.
لحظاتی بعد گزارشگر ادامه داد:
خلبان یکی از این هواپیماها، آنتوان دو سنت اگزوپری نویسنده شهیر فرانسوی و خالق داستان "شازده کوچولو" بود.
ناگهان آلمان ساکت شد.
کسی چیزی نمی گفت. بُهت در چهره‌ها مشهود بود.
اگزوپری خلبان دشمن بود ولی از هر هم وطنی نزدیک‌تر بود. چیزی فراتر از یک دوست بود. با شازده کوچولو در قلب همه جاگرفته بود. آن روز هیچ کس در آلمان خوشحال نبود.
حتی آدولف هیتلر از مرگ اگزوپری متأثر شد.
پایانی غیرمعمول برای یک داستان نویس جهانی...
این خاصیت ادبیات است که دوست و دشمن را بر مزار ادیبی جهان وطن جمع می‌کند تا به یاد او اندکی تعمق کنند.
کسی نمی‌دانست چه اتفاقی در آخرین لحظات برای او افتاد. چرا از هواپیما خارج نشد؟ زخمی بود؟ مرده بود؟
داستان‌های اگزوپری به ویژه "شازده کوچولو" آن قدر قوی بود که او را در طی حیاتش به نویسنده‌ای جهانی تبدیل کند.
اما شاید مرگ قهرمان اعتبارش را میان اروپاییان بیش‌تر کرد.
کم‌تر کسی در تاریخ جنگ‌های بشری در جایگاهی قرار گرفت که اگزوپری پیدا کرد.
او برای مردمش و ارتش متفقین یک قهرمان و برای مردم آلمان یک دلاور شد. او در داستان‌هایش از انسان سخن می‌گفت.
ماجرای تاثیر اعلام مرگ او بر روی مردم شنیدنی است اما عجیب ترین قسمت این ماجرا، گزارشگر رادیو آلمان بود.
آن افسر جوانی که با گریه و هق هق، مرگِ اگزوپری را اعلام کرد، مترجم شازده کوچولو به زبان آلمانی بود.

Comments

Be the first to add a comment