«کار امثال آقای محمود کریمی به لحاظ تربیتی کار بسیار درست و بزرگی است. ... امثال وی کار یک دستگاهی مثل آموزش و پرورش را انجام میدهند. الغرض، ما تا چه اندازه میدانهای سالم را برای برپایی عنصر واقعی و غیرقابل انکار هیجان فراهم ساختهایم؟»
گوینده سخنان بالا «منصور ارضی» و «سعید حدادیان» یا فلان امامجمعه و مداح و روضهخوان نیستند. گوینده این سخنان که مداح هفتتیرکشی چون «محمود کریمی» را به عنوان الگوی تربیتی به کودکان معرفی میکند هم اکنون (سال ۱۳۹۹) «استاد روانشناسی» در دانشگاه تهران است و حتی رتبه «دانشیار» بر خود دارد؛ «رضا پورحسین».
رضا پورحسین را احتمالا بیشتر مخاطبان با پستهای او در صداوسیمای جمهوری اسلامی بشناسند. او همچون بسیاری از کارگزاران جمهوری اسلامی ابوالمشاغل است و در جایگاههای مختلفی قرار داشته است. از جمله مهمترین این پستها در دهه ۹۰ خورشیدی در صداوسیما میتوان به قائممقامی معاون سیما و سرپرستی شبکه چهارم سیما اشاره کرد که از او چهره مهمی در ساختار صداوسیما ساخته بود. البته او اکنون دیگر در این پستها قرار ندارد ولی به طور کلی در اینجا میتوان نگاهی به لیست «فعالیتهای اجرایی» او انداخت.
چنین فردی که چنین توصیهای برای تربیت کودکان دارد، حضور کودکان را در جمعهایی که امثال محمود کریمی مدیریت آن را بر عهده دارد، در تقابل با استفاده کودکان از فضای مجازی مطرح میکند و در همان مطلب از دسترسی آسان ایرانیان به فضای مجازی و حتی ابزارهایی همچون تبلت بهشدت انتقاد میکند و آن را زیانبخش میداند.
در حالی که حتی وزارت آموزش و پرورش نیز به کمبودهای وحشتناک آموزش آنلاین در ایران اشاره دارد و نزدیک به نیمی از کودکان کشور اساسا امکانات ساختاری یا نرمافزاری دسترسی به آموزش آنلاین را ندارند، رضا پورحسین از «تبعات تدریس مجازی» نگران است و مینویسد: «آیا به تبعات تدریس مجازی و دسترسی هر ایرانی به یک تبلت! فکر کردهایم؟ یا میشد راه دیگری را رفت؟ عملا با این کار، گستره وسیعی از کودکان و نوجوانان را وارد محیط مجازی رها کردهایم.» (اشکال نگارشی نقلقول از خود گوینده این سخن است!)
بیشتر بخوانید:
https://bit.ly/3rjKUax#فضای_مجازی #کودکان #ایدئولوژی #اینترنت #آموزش #گزارش
@tavaanatech