مداخلاتی مانند گذاشتن یک مانع که از تماس بین دهان و ناخن ها جلوگیری می کند نیز یک روش مقابله با جویدن ناخن است. این موانع می‌تواند استفاده از دستکش معمولی یا دستکش های بدون انگشت، جوراب و وسایل نگهدارنده و بایت پلیت (ابزار ثابتی است که برای جلوگیری و رفع عاداتی چون مکیدن انگشت و جویدن ناخن به کار گرفته می شود) یکی دیگر از این روش‌ها است. استفاده از این وسایل می تواند به عنوان مانعی برای گاز گرفتن یا جویدن ناخن باشد. در موارد شدید، درمان باید بر کاهش یا از بین بردن عوامل حسی مرتبط با جویدن ناخن متمرکز شود. درمان شناختی رفتاری (CBT)، با تمرین عادت معکوس و آرام سازی عضلات پیش رونده، پذیرش و تعهد درمانی (ACT) به همراه تکنیک خودیاری که به عنوان جداشدگی حرکات شناخته می شود، در برخی از موارد BFRB مفید است.
در موارد شدید، درمان باید بر کاهش یا از بین بردن عوامل حسی مرتبط با جویدن ناخن متمرکز شود. درمان شناختی رفتاری (CBT)، با تمرین عادت معکوس و آرام سازی عضلات پیش رونده، پذیرش و تعهد درمانی (ACT) به همراه تکنیک خودیاری که به عنوان جداشدگی حرکات شناخته می شود، در برخی از موارد BFRB مفید است.