فضای مجازی اسباب فساد است؟؟!
فضای مجازی صرفا یک وسیله و فضای «آشکارساز» است،
و درونیات فروخفته و سرکوفته ی آدمها و جوامع را آشکار می‌سازد.
اگر در این فضا فساد آشکار می‌شود، اگر خشونت، فریب و آشفتگی آشکار می‌شود، سرزنش و عناد با این فضا کاری بس بیهوده و عبث است و حقیقت ماجرا را در جایی دیگر باید جست.
این وسیله و این فضا، خود مولّد و موجب فسادها و فریب‌کاری ها نیست، بلکه فقط موجباتِ ظاهرسازیِ حقایق پنهان و فروخورده ای را فراهم می‌کند که به دلایل مختلف اعم از سانسور، سرزنش، سرکوب، فریب، تهدید، تخدیر و... مجالی برای بروز و ظهور نیافته و همواره مترصد فرصتی برای عیان‌شدن بوده‌اند.
سانسور، سرزنش، سرکوب... بیراهه‌ای است که همواره موجب می‌شود مشکلات و ناهنجاری‌ها (فردی_جمعی) به پستوی امنی خزیده و برای مدتی از دیده پنهان شوند، اما با این رویه هرگز حل نمی شوند، از بین نمی‌روند، بلکه همچون شعله های زیر خاکستر منتظر فرصتی می‌مانند تا دگرباره شعله برکشند و سرکشی نمایند!
چرا که «آنچه در جایی و به هر شکلی نفی شود، سر انجام در جایی دیگر و با شدتی بیشتر فوران می‌کند» .
بیماری و مرضی که به جای درمان، پنهان شود، با گذر زمان عمق، شدت و گستره ی بیشتری یافته و بموقعِ خود رخ می‌نماید.
نیازهای برآورده نشده، زخمهای التیام نیافته، عشق های نافرجام و بغض‌های فروخورده، بی‌عدالتی ها و توزیع نامتوازن امکانات... در ناخودآگاه فردی و جمعی باقی بوده و به تدریج از آمیزش و ترکیب و تصاعد آنها، تومورهای سرطانی پیچیده ای متبلور می‌شوند تا روزَنی جهت ظاهر شدن بیابند!
و ساده لوحانه است که درصورت رؤیت تومورها، ابزار و وسایل آشکارسازی را تخطئه و سرزنش نماییم.
پیام همراهان
#امنیت #فضای_مجازی #فساد
@tavaanatech
فضای مجازی صرفا یک وسیله و فضای «آشکارساز» است،
و درونیات فروخفته و سرکوفته ی آدمها و جوامع را آشکار می‌سازد.
اگر در این فضا فساد آشکار می‌شود، اگر خشونت، فریب و آشفتگی آشکار می‌شود، سرزنش و عناد با این فضا کاری بس بیهوده و عبث است و حقیقت ماجرا را در جایی دیگر باید جست.
این وسیله و این فضا، خود مولّد و موجب فسادها و فریب‌کاری ها نیست، بلکه فقط موجباتِ ظاهرسازیِ حقایق پنهان و فروخورده ای را فراهم می‌کند که به دلایل مختلف اعم از سانسور، سرزنش، سرکوب، فریب، تهدید، تخدیر و... مجالی برای بروز و ظهور نیافته و همواره مترصد فرصتی برای عیان‌شدن بوده‌اند.
سانسور، سرزنش، سرکوب... بیراهه‌ای است که همواره موجب می‌شود مشکلات و ناهنجاری‌ها (فردی_جمعی) به پستوی امنی خزیده و برای مدتی از دیده پنهان شوند، اما با این رویه هرگز حل نمی شوند، از بین نمی‌روند، بلکه همچون شعله های زیر خاکستر منتظر فرصتی می‌مانند تا دگرباره شعله برکشند و سرکشی نمایند!
چرا که «آنچه در جایی و به هر شکلی نفی شود، سر انجام در جایی دیگر و با شدتی بیشتر فوران می‌کند» .
بیماری و مرضی که به جای درمان، پنهان شود، با گذر زمان عمق، شدت و گستره ی بیشتری یافته و بموقعِ خود رخ می‌نماید.
نیازهای برآورده نشده، زخمهای التیام نیافته، عشق های نافرجام و بغض‌های فروخورده، بی‌عدالتی ها و توزیع نامتوازن امکانات... در ناخودآگاه فردی و جمعی باقی بوده و به تدریج از آمیزش و ترکیب و تصاعد آنها، تومورهای سرطانی پیچیده ای متبلور می‌شوند تا روزَنی جهت ظاهر شدن بیابند!
و ساده لوحانه است که درصورت رؤیت تومورها، ابزار و وسایل آشکارسازی را تخطئه و سرزنش نماییم.
پیام همراهان
#امنیت #فضای_مجازی #فساد
@tavaanatech
Comments
Be the first to add a comment
Log in to comment