مینو
سال شصت و یک است. ایستاده‌اند کنار دیوار بهداری اردوگاه عنبر که عکس بگیرند بدهند صلیب‌سرخ ببرد برای خانواده‌هایشان. چند ماه بعد عکس‌ها می‌رسند ایران.
مادرها نفس راحتی می‌کشند وقتی می‌بینند بچه‌هایشان صحیح و سالم روی پای خودشان ایستاده‌اند.
واقعیت اما چیز دیگریست. خارج از کادر عکس، سه جفت عصا روی زمین افتاده است. یکی مال حسن تاجیک شیر، نفر ایستاده سمت چپ، که استخوان رانش شکسته و به قدر یک عکس گرفتن توانسته بی‌عصا بایستد.
قصه آن دو نفر ایستاده کنار حسن خیلی جالبتر است، آنها پاهای از زانو قطع شده‌یشان را پشت نفرات جلویی پنهان کرده‌اند که مادرهایشان متوجه نشوند و غصه نخورند!
@Ellinne
سال شصت و یک است. ایستاده‌اند کنار دیوار بهداری اردوگاه عنبر که عکس بگیرند بدهند صلیب‌سرخ ببرد برای خانواده‌هایشان. چند ماه بعد عکس‌ها می‌رسند ایران.
مادرها نفس راحتی می‌کشند وقتی می‌بینند بچه‌هایشان صحیح و سالم روی پای خودشان ایستاده‌اند.
واقعیت اما چیز دیگریست. خارج از کادر عکس، سه جفت عصا روی زمین افتاده است. یکی مال حسن تاجیک شیر، نفر ایستاده سمت چپ، که استخوان رانش شکسته و به قدر یک عکس گرفتن توانسته بی‌عصا بایستد.
قصه آن دو نفر ایستاده کنار حسن خیلی جالبتر است، آنها پاهای از زانو قطع شده‌یشان را پشت نفرات جلویی پنهان کرده‌اند که مادرهایشان متوجه نشوند و غصه نخورند!
@Ellinne
Comments
Be the first to add a comment
Log in to comment