آه دل من بسان بادهای کویریست که سوزشش دستی بر سر درختان گز میکشد درختان گز که ریشه در کودکی کویر دارند با آه ها رفیق شده اند ... یعنی هر روز انتظارش را میکشند حتی گاهی گمان میکنم که اگر آهی نورزد گزها خشک میشوند ....

بادها بدنبال سراب کویر هر روز را خیال پردازی بچه گانه میکنند که شاید لبی از امید تر کنند اما چه حیف که آه نمیداند گز اینگونه از کویر خواسته است.

13 comments

Show 3 more comments
ببخشید ولی هم غلط دستوری داره هم جمله بندیش اشکال داره هم ب لحاظ نثر جذابیت کلماتش پایینه،حالا اینایی ک گفتن عالیه دیگه بماند😁🙊
اره میدونم ۴ دقیقه مونده بود به اذان صبح نوشتم تند تند تو دستشویی

ادعایی ندارم دوستان لطف خرکی دارن
مممون از نظرتون
من يجاهايش متوجه نشدم
اما به سابقه متنهاى گذشتتون
حتما قشنگه
فهیمه
ببخشید ولی هم غلط دستوری داره هم جمله بندیش اشکال داره هم ب لحاظ نثر جذابیت کلماتش پایینه،حالا اینایی ک گفتن عالیه دیگه بماند😁🙊
اتفاقا تلفیق آه با بادهای گرم شبه حاره ایی و تشبیه درد ها به درخت گز همیشه پایدار در هر شرایط این متن رو منحصر به فرد کرده
محدثه رضوان
سخت بود ولی خوب بود