▪️ گذشته چراغ راه آینده یا باری بر دوش آیندگان؟
🖋 سید علیرضا سیدی| دانشجو کارشناسی ارشد مطالعات معماری ایران
گذشته و تاریخ در گفتمان ما عموماً به یک معنی تلقی میشوند؛ این دو اگرچه بسیار به هم مرتبط هستند اما عدم تفکیک آنها از یکدیگر منجر به پدیدآمدن نتیجهگیریهای بحث برانگیزی خواهد شد. در موجزترین حالت گذشته را میتوان بستر اتفاقات و پدیدههای گوناگون پیش از زمان حال دانست؛ به عبارت دیگر دامنۀ آن از همین لحظه که این متن را میخوانید تا ازل وسیع است. اما تاریخ تنها برخی از اتفاقات و پدیدههای حادث شده در گذشتهاند که ثبت شده است، از آنها اثری وجود دارد یا میتوان آنها را در لابهلای قفسههای کتابخانهها یافت. پس تاریخ روایتی از برخی پدیدهها و اتفاقات گذشته است نه تمام آن. از این رو چه بسیار گذشتهای که چون به رشتۀ تحریر در نیامده یا اثری از آن بهجا نمانده است یا به عبارت دیگر چون برایشان تاریخی تدوین نشده است در دسترس نیستند یا دست کم تا کسب یافتههایی از آنها فعلاً در دسترس قرار ندارند. البته گفتنی است که زاویۀ نگاه محققان به منابع تاریخی میتواند دادههایی در باب اتفاقات و پدیدههای مختلف رخ داده در گذشته که پیشتر از آنها آگاه نبودهایم یا به هر دلیل نادیده گرفته میشدهاند را آشکار سازد. فعالیتی که در وضعیت پستمدرن به شدت مورد استقبال واقع شد و زمینهساز شکلگیری تاریخهای پسااستعماری، تاریخ زنان، تاریخ مقهوران و نمونههای مشابه گشت. با این همه همچنان بخش زیادی از گذشته بیآنکه چیزی از آنها بدانیم یا دست کم بیآنکه از عدم رخدادنشان اطمینان داشته باشیم از دست رفته است.
⭕️ ادامۀ مطلب را میتوانید در Instant View یا در وبسایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:
https://telegra.ph/sas1-05-06http://koubeh.com/sas1@Koubeh