▪️ سازمان فضایی در مسلخ کارکردگرایی ساختاری؛
نگاهی به کتاب «خانه، فرهنگ، طبیعت» نوشتهی محمدرضا حائری به بهانهی بازنشر الکترونیکی آن
🖋 صالح بُندار بیدَخش| پژوهشگر دکترای معماری دانشگاه تربیت مدرس
حائری یکی از نظریهپردازان معماری است که تلاش دارد گذشته را به آینده پیوند دهد. با آنکه او اصالت را به تاریخ میدهد و از این نظر دیدگاه سنتگرایان کلاسیک را بازتولید کرده است اما تلاش میکند با به کار گرفتن روش علمی به سطحی جدیدی از عینیت دست یابد و تفسیرش از وضعیت تاریخی را همهگیر کند. نقطهي قوت و نقطهي ضعف حائری به طور توامان همینجاست. او تلفیق را به سطح عمیقتری از بحث کشانده است و تلاش میکند با ترکیبروشها، زبانی مشترک برای ارتباط دو سر طیف خلق کند، یا به بیانی دیگر معرفت پنهان در خانهی تاریخی را زبانمند کند و از این طریق امکان مصالحه و رسیدن به پاسخ را افزایش دهد اما همزمان ذاتانگاری، رادیکالیسم بیحاصل و نگاه آسیبشناسانه را نیز بازتولید کرده است.
⭕️ ادامۀ مطلب را میتوانید در Instant View یا در وبسایت کوبه به نشانی زیر بخوانید:
https://telegra.ph/sb1-06-01http://koubeh.com/sb1@Koubeh1