ناتالی پورتمن در خصوص اظهارات اسکورسیزی دربارهی مارول:" فکر میکنم فضا برای همه ژانرها در سینما وجود داشته باشد. فقط یک راه برای ایجاد هنر وجود ندارد. فکر میکنم فیلمهای مارول محبوب اند چرا که سرگرم کنندهاند و مردم خواهان سرگرمیاند."
🆔 @Movie_Facts_Farsi
اینکه بگی فقط فیلمای بلاک باستر دنبال گیشه باشن خیلی اشتباس.یکی معیار های سنجیدن فیلم همون گیشس.اقا بخدا فیلمو فقط برای آرتیست ها یا منتقدا نمیسازن اسکورسیزی و کاپولا هم در درجه اول دنبال واکنش مردمن واسه فیلمشون و باور کنید اونجا اینجور که ایرانی ها راجب این مسئله جوگیر میشن جو وجود نداره.اونجا هرکس حساب خودشو میکنه و میشه همزمان هم از اند گیم لذت بردهم تاکسی درایور.بحث مهمتر اینه این حرکتی که مارول زده رو به این کیفیت و این حجم هیچ وقت هیچ کس نتونسته بزنه.هیچ یونسورس.و فرنچایزس به گستردگی و دقتی که مارول ساخته وجود نداشته و اتفاقا همیشه هم دنبال این بودن علاوه بر تم سوپر هیرویی فیلماشون تکراری نباشه که تا ۷۰درصد موفق شدن.مهمترسن دلیل همه گیر شدن مارول همینه و هیچکدوم از این افراد حتی کامرون و اسپیلبرگ فکر درست کردن چنین دنیایی نمیکردن و مارول وقت و حوصله و هزینه کرد و از داستان هاش کمک گرفت و اینو ساخت.این قابل تقدیر جای اینکه کوبیده بشه.و در اخر راجب نظر امثال تارنتیو و کامرون هم اشتباه میکنی.تارنتیو خودش به جد مارول رو دنبال کرده و حتی راجب ساختن فیلم لوک کیج به مارول ایده میداده.ببین ایناهمه یعنی راهیی که مارول طی کرده درسته و اتفاقا سینما هم هست.شما فیلمی مثل ترمیناتور رو بذار جلوت اند گیم و اینفینیتی وار یا الترون هم بذار جلوش.فرقشون چیه؟تمش و شاکله داستانش همش یکیه.و میبینی ۳۰ سال دیگه دنیا همونجور بهش نگاه میکنه که به استاروارز و ترمیناتور و بیگانه نگاه میکردن.
کلیشه ها رو از ذهنتون بیرون کنید
ارادت دارم به اسکورسیزی و فیلمهاش. معرکه هستند.
از طرفی مارول هم جذابه و سرگرم کننده. درست مثل شهربازی میمونه.
موقع دیدن مارول بیشتر از اینکه ذهنم درگیر بشه، حال میکنم. موقع دیدن اسکورسیزیون ذهنم بشدت درگیر میشه و یطور متفاوت حال میکنم.
این تنوع رو دوست دارم. به نظرم نیازه. هم برای منی که هر دو نوع رو میبینم و خیلی ژانرهای متفاوت و بسته به مود میتونم آپشن داشته باشم، هم برای افرادی که سلیقه های متفاوت دارن و یک سمت رو میپسندن.
صحبت اسکورسیزی در خصوص آثار مارول و پشتیبانی کاپولا، بیشتر از هر چیزی مربوط به سلیقه و تعریف استانداردها در دراز مدته... اینکه با محبوبیت روز افزون این قبیل آثار و پولسازی عالیشون، روز به روز بر کمیت این دست آثار افزوده میشه و شاید یک روزی امثال اونجرز بدل به سطح معیار و استاندارد کیفی بشن و سلیقه مخاطب عام و چه بسا جدی، به قدری تحت تاثیرشو قرار بگیره که در دراز مدت سطح کیفی خود مدیوم سینما رو چندین پله تنزل بدن.
دغدغه و حرف اصلی این دو بزرگوار هم همینه؛ نه پدرکشتگی با مارول و سرگرمی دارن، نه منفعتی از این اعتراض میبرن.
خود اسکورسیزی کسیه که تو این سن و سال بعد از ساخت آثاری مثل کازینو، پادشاه کمدی، راننده تاکسی، رفقای خوب و دوجین شاهکار دیگه، اومده یکی از بازیگوشانهترین فیلماش یعنی گرگ وال استریت رو ساخته. اثری به غایت سرگرم کننده با زیرمتن و نقد اجتماعی قدرتمند.
خیلی دنیای قشنگتری میشه اگه آروم بگیریم و قبل از بالا بردن صدا عقب بشینیم و به حرف افراد گوش بدیم. خصوصا وقتی این سخنان از زبان بزرگان زده میشه.
یکم جرئت به خرج بدین و بگین این بزرگان سینما هم از رقابت کردن با یه سبک جدید و ایضا پرطرفدار خیلی هم راضی نباشن.نه که بترسن و یا عقب بکشن.ولی فیلم های به اصطلاح بلاک باستر عموما پاشو از یه حدی فراتر نمیذاشت ولی با پیدایش مارول یه جور کانسپ جدید یا در واقع استایل جدید به سینما وارد شد و اوایل واقعا کسی فکر نمیکرد اینجور موفق بشه و جا بیفته.شاید حتی خودشون.به نظر شما اگر جیمزکامرون دنیای آواتار رو در مقیاس مارول گسترش میداد یا آرآرمارتین گیم اف ترونز رو به سبک مارول در میاورد این دوستان این حرفا رو میزدن یا نه؟من فکر میکنم اگر اوناهم در این حد میگرفت کارشون بله.
و خیلی سادست به قول خودشون زمانی هیپ هاپو راکن رول هم خیلی گارد بالایی میگرفتن ولی به هرحال پذیرفته شد و اتفاقا بی محتوا هم نیستن
اینکه اسکورسیزی و کاپولا تعریف کننده چیستی یا همه کاره باشند هم زیاد درست نیست.زمانی چاپلین و باسترکیتون و هیچکاک جریان ساز بودن و زمانی هم اسکورسیزی و کاپولا و تا به امروز به سبک مارول هم رسیدیم
اگر انقدر مارول بد و مخرب بود برای سینما پس چرا بقیه فیلمساز ها و سینما گران بزرگ دنیا شکایتی نکردن نمیتونی بگی امثال تارنتینو و کامرون یا پاچینو و ردفورد دلشون واسه سینما نمیسوزه و به علاوه این دوستان هم بعد ۱۲ سال تازه یادشون افتاد مارول داره سینما رو خراب میکنه؟خیلی ساده تر میشه پذیرفت حداقل برای شخص خودم که این بزرگان هم تو این سن و سال یه رقیب با یه شکل و شمایل کاملا جدید اومده و جریان رو کمی کج کرده و دیگه فیلمای خودشون مثل سابق در کانون توجه قرار نمیگیره لجشون گرفته.و ضمنا اینکه بگی فیلم ها نفرت انگیز هستن زیاد هم دلسوزانه و دوستانه نیست و بیشتر بوی همون لج بازی رو میده.اخرش هم بگم خودم یکی از بزرگ ترین تعقیب کننده های این دو عزیزم.